تزریق بوتاکس در دوران بارداری و اثرات جانبی آن
بوتاکس، دارویی است که از سم بوتولونیوم توکسین بدست می آید و نوروتوکسینی است که به طور موقت ماهیچه ها را فلج می کند. بوتاکس کاربردهای زیادی در رفع چین و چروک های بخش های مختلف صورت دارد.
یکی از موضوعاتی که دغدغه بسیاری از خانم هاست، استفاده یا عدم استفاده از بوتاکس در دوران باردری یا شیردهی است. آیا خانم هایی که باردار هستند و یا به نوزاد خود شیر می دهند، می توانند بوتاکس تزریق کنند یا تزریق بوتاکس برای آنها و سلامتی جنین ضرر دارد؟
پروتئین های نوروتوکسین موجود در بوتاکس، با مسدود کردن انتقال دهنده استیل کولین بر روی اعصاب تاثیر می گذارد و به طور موقت از انقباض ماهیچه ها و فعالیت های سلولی غدد جلوگیری می کنند.
با تزریق بوتاکس در بخش های خاصی از صورت مثل ماهیچه های گردن، ماهیچه ها مجبور می شوند که غیر فعال بشوند و در نتیجه ظاهر خطوط پنجه کلاغی، خطوط پیبشانی، خطوط اخم و خطوط اطراف دهان هم بهبود می یابد. جدا از رفع چین و چروک، بوتاکس می تواند بسیاری از مشکلات پزشکی را هم حل کند که شامل:
سازمان غذا و داروی آمریکا، استفاده از بوتاکس را برای دوران بارداری یا شیردهی هنوز تایید نکرده است زیرا نتایج آن کاملا نامعلوم است.
تا به حال در مورد انتقال مواد بوتاکس از بدن مادر به جنین چیزی گزارش نشده است ولی بوتاکس حاوی نوروتوکسین هایی است که استفاده از آن در افرادی که به این مواد آلرژی دارند، میتواند بسیار خطرناک باشد. بیماری یا عفونتی که در اثر تزریق بوتولونیوم توکسین بوجود می آید، در اصطلاح "بوتولسیم" نامیده می شود. بوتولیسم، بسیار خطرناک است و ممکن باعث مرگ جنین بشود. بسیاری از تحقیقات ثابت کرده اند که بوتولونیوم توکسین ممکن است بسیار بزرگ باشد و نتواند از جفت جنین عبور کند، ولی همواره به زنان باردار یا شیرده توصیه می شود که از مصرف مواد غذایی سمی و مخصوصا تزریق بوتاکس خودداری کنند. مواد غذایی که حاوی بوتولیسم هستند و در دوره بارداری نباید از آنها استفاده بشوند شامل:
با اینکه تحقیقات زیادی در مورد اثرات تزریق بوتاکس در زنان باردار یا شیرده انجام نشده است ولی بوتاکس قادر است که در رگ های عصبی یا سلول های دیگر پخش بشود و باعث بروز نشانه های خطرناکی در بدن انسان بشود. تحقیقات سال 2016 نشان میدهد که بوتولونیوم توکسین تزریق شده در یک ناحیه می تواند با چسبیدن به نورون ها، در بخش های دیگر بدن پخش بشود و غده ها و ماهیچه های دیگر را هم فلج کند. تنگی نفس هم یکی از مشکلات تزریق بوتاکس است که می تواند تهدیدی برای جان انسان باشد. سایر اثرات جانبی تزریق بوتاکس برای مادران شیرده و باردار شامل جوش، تاول یا خارش پوست، التهاب، درد، خونریزی، مشکلاتی در بلعیدن غذا، افزایش یا کاهش تولید بزاق دهان یا تعریق شدید، حالت تهوع، شکم درد، اسهال، سردرد، گلو درد، بی اختیاری ادراری، عفونت مجاری دراری، خستگی مفرط، افتادگی پلک چشم، اختلالات بینایی، احساس سرگیجه، ضف و غیره.
بجای تزریق بوتاکس در دوران بارداری یا شیردهی، می توانید از روش های زیر استفاده کنید؛ البته قبل از استفاده حتما با پزشکتان مشورت کنید.
راه کارهایی وجود دارد که می تواند میزان چین و چروک ها کاهش بدهد و در دوران بارداری و شیردهی هم می توانید با خیال راحت از این روش ها استفاده کنید.
مواد مغذی و مکمل هایی که می تواند در جلوگیری و یا کاهش خطوط و چین و چروک ها به شما کمک کنند شامل:
مراقبت های بعد از لیپوماتیک
لیپوماتیک فقط چند ساعت طول می کشد و این مراقبت های بعد از لیپوماتیک است که از خود لیپوماتیک هم مهم تر است. حجم زیادی از چربی از بدن بیمار خارج می شود و فضاهای خالی زیادی در بخش مورد نظر باقی می ماند. بدن انسان اجازه نمی دهد که فضای خالی باقی بماند و در نهایت این فضاها با مایعات پر می شوند. انباشته شدن مایعات در بخش هایی که لیپوماتیک انجام شده است، باعث تورم می شود که همه بیماران بعد از لیپوماتیک شاهد آن هستند.
تورم بعد از لیپوماتیک، یک اثر جانبی طبیعی است که با گذشت زمان خود به خود برطرف می شود ولی لازم است بیمار این مشکل را به خوبی کنترل و مدیریت کند تا به بهترین نتایج بعد از لیپوماتیک دست یابد. جدا از تورم، عوارض و اثرات جانبی دیگری هم وجود دارند که با مراقبت های خوب و به جا می توان اثرات این عوارض را کاهش داد. دوره ریکاوری و مراقبت های آن می تواند تاثیر منفی یا مثبتی بر روی نتایج حاصل از لیپوماتیک بگذارد؛ مراقبت های زیادی وجود دارند که باید بعد از لیپوماتیک انجام بدهید تا سریع تر بهبود پیدا کنید.
بلافصله بعد از اتمام لیپوماتیک، شما قادر به رانندگی نیستید و باید از کسی بخواهید که شما را به خانه برساند. در خانه هم برای راه رفتن و از تخت خارج شدن دچار مشکلاتی می شوید؛ پس از کسی بخواهید شب هم پیش شما بماند و از شما مراقبت کند.
2 الی 3 روز بعد از لیپوماتیک، شما باید پاهایتان را بالاتر از بخش های دیگر بدنتان نگه دارید؛ مثلا وقتی می خواهید بخوابید، چند بالش را زیر پاهایتان قرار بدهید. قرار دادن پاها بالاتر از بخش های دیگر بدن، ریسک لخته شدن خون را کاهش می دهد. از قرار دادن پاهایتان روی هم خوداری کنید چون احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهد.
شما باید چند هفته بعد از لیپوماتیک از انجام فعالیت های شدید ورزشی خودداری کنید ولی میتوانید پیاده روی کنید. پیاده روی تنها فعالیتی است که می تواند از لخته شدن خون جلوگیری کند.
بعد از لیپوماتیک تا چند روز مقداری درد دارید؛ شما میتوانید فقط از داروهایی که متخصص برایتان تجویز کرده است برای کاهش دردتان استفاده کنید. مصرف سایر داروها هم برای بهبود سریع تر الزامی است.
توجه کنید که بیمار نباید تمام بدن خود را (مخصوصا بخشی که لیپوماتیک انجام داده است) در حمام بشوید، بلکه فقط باید یک دوش سرپایی بگیرد زیرا در محل بخیه ها هنوز احتمال ایجاد عفونت هست و شما باید از تماس آب با بخیه هایتان خودداری کنید.
تورم، مهم ترین و شایعترین عارضه در بین سایر اثرات جانبی لیپوماتیک است که بخاطر اهمیت زیاد آن یک سری مراقبت های خاصی را می خواهیم به شما معرفی کنیم؛ البته هر کدام از این روش ها نه تنها برای کاهش تورم بسیار مفید هستند، بلکه برای کاهش سایر اثرات جانبی و ترمیم بهتر بافت های آسیب دیده هم کاربرد زیادی دارند. برای کاهش تورم بعد از لیپوماتیک از سه روش می توانیم استفاده کنیم:
نتایج نهایی، 3 الی 6 بعد از لیپوماتیک مشخص می شود و بدن در این چند ماه به بررسی سلول های چربی باقی مانده می پردازد و پوست بدن هم به تدریج سفت تر می شود. بیمار باید بلافاصله بعد از اتمام فرآیند لیپوماتیک از گن یا لباس فشرده و تنگ استفاده کند. استفاده از گن فقط مختص روزی که لیپوماتیک انجام می شود نیست و بیمار باید تا هفته ها و ماه های بعد از لیپوماتیک هم به طور منظم از گن استفاده کند. گن برای پوشاندن فضاهای خالی بدن بیمار طراحی شده است و از تجمع مایعات در بخش مورد نظر هم می تواند جلوگیری کند. گن تاثیر زیادی در سفت شدن پوست دارد، پس از آن غافل نشوید.
ماساژ بخش هایی که لیپوماتیک انجام شده است هم بخش مهمی از مراقبت های بعد از لیپوماتیک است. ماساژ انواع مختلفی دارد و در اینجا بیشتر باید از ماساژ لنفاوی استفاده بشود. ماساژ به مایعات جمع شده در بدن فشار زیادی وارد می کند و تورم سطح پوست را کاهش می دهد؛ ماساژ به بهبود بافت های آسیب دیده هم کمک زیادی می کند.
انجام حرکات ورزشی هم تاثیر زیادی در کاهش تورم می گذارد. بعد از لیپوماتیک از شکاف های ایجاد شده در بدن که به منظور ورود لوله کانولا به داخل بافت ها ایجاد شده اند، هنوز هم تراوشاتی به شکل خونابه خارج می شود. پیاده روی، یکی از ورزش های مفیدی است که کمک می کند تا مایعات حاصل از مواد بی هوشی و همچنین امولسیون های چربی که در بدن باقی مانده اند، هر چه زودتر از بدن خارج بشوند. پیداه روی تورم را کاهش می دهد و به دوره ریکاوری بیمار سرعت می بخشد. مایعاتی که بعد از لیپوماتیک در بدن تجمع یافته اند، خارج از رگ های خونی قرار دارند و به طور طبیعی با حرکات ماهیچه ها به سمت پوست می آیند تا از طریق شکاف های بخیه شده از بدن خارج بشوند. هر چه قدر از ماهیچه هایتان بیشتر استفاده کنید، تورم بخش مورد نظر هم سریع تر بهبود می یابد. بعد از لیپوماتیک، ورزش و پیاده روی تاثیرات و نتایج عالی را برای بدن بیمار به دنبال دارند.
لیپوماتیک برای چه افرادی مناسب نیست ؟
لیپوماتیک روش خوبی برای کاهش وزن نیست ولی در عوض می تواند چربی های موضعی را در اندام های مختلفی از بدن از بین ببرد؛ در حالیکه با ورش های منظم و رعایت رژیم غذایی نمی توان تغییری در این چربی ها ایجاد کرد. لیپوماتیک در بخش های مختلفی از بدن میتواند انجام بشود؛ مثل شکم، باسن، ران، بازو و حتی صورت و ناحیه گردن. در زنها، لیپوماتیک بیشتر برای از بین بردن چربی های موضعی بازوها، شکم، باسن، ران و زیر چانه انجام می شود. مردها هم بیشتر برای پهلوها و شکم خود تقاضای انجام لیپوماتیک را دارند. همه ی افراد گزینه مناسبی برای انجام لیپوماتیک نیستند؛ مثلا:
در درجه اول اگر از نظر فیزیکی در شرایط خوبی قرار نداشته باشید و مریض باشید، با مشکلات و عوارض زیادی بعد از لیپوماتیک مواجه می شوید. اگر سابقه بیماری هایی مثل بی نظمی در ضربان قلب، خونریزی شدید، دیابت، بیماری های عفونی، فشار خون، اختلالاتی مثل حملات قلبی، ایجاد لخته خون در بدن و بویژه در پاها و و ریه ها و سایر بیماری های مربوط به سیستم ایمنی را دارید، کاندید مناسبی برای لیپوماتیک نیستید.
لیپوماتیک می تواند شکل و طرح بدن را تغییر بدهد ولی نمی تواند جای تغذیه سالم و ورزش را بگیرد. افراد زیادی هستند که اضافه وزن دارند و هدفشان از انجام لیپوماتیک کاهش وزن است؛ این افراد کاندید مناسبی برای لیپوماتیک نیستند چون متخصص به فرادی اجازه لیپوماتیک را می دهد که وزن نرمالی دارند. کسانی که وزن ثابتی ندارند هم نباید سریع برای لیپوماتیک اقدام کنند؛ 3 الی 6 ماه قبل از لیپوماتیک وزن بیمار دائما بررسی می شود و حتما باید ثابت بماند تا اجازه ی لیپوماتیک به بیمار داده بشود.
افرادی که از داروهای زیر استفاده می کنند، کانددید خوبی برای لیپوماتیک نیستند:
داروهای نام برده شده، احتمال خونریزی را در حین لیپوماتیک و بعد از آن افزایش می دهند. داروهایی که مانع متابولسیم لیدوکائین می شوند، با بی حسی موضعی که در حین لیپوماتیک استفاده می شود تداخل دارویی داشته و مشکلات زیادی را برای بیمار بوجود می آورند. از مصرف این داروها حداقل دو هفته قبل از لیپوماتیک باید خودداری بشود.
پوست افراد از نظر قابلیت ارتجاعی با یکدیگر متفاوت است؛ افرادی که انعطاف پذیری پوستشان بسیار کم است و پوست آنها بعد از لیپوماتیک نمیتواند به حالت اول خود برگردد، کاندید خوبی برای لیپوماتیک به شمار نمی آیند. کیفیت پوست، فاکتوری است که متخصص با معاینه بدن بیمار می تواند قابلیت ارتجاعی پوست را بررسی کند و به بیمار بگوید که کاندید مناسبی برای لیپوماتیک هست یا خیر. پوستی که قابلیت ارتجاعی خوبی ندارد، بعد از لیپوماتیک بسیار شل و آویزان می شود و در نتیجه، بیمار شاهد نتایج خوبی و رضایت بخشی ار لیپوماتیک نخواهد بود. بالا بودن سن در لیپوماتیک، فاکتور مهمی محسوب نمی شود ولی بیمارانی که 40 سال به بالا دارند، قلبیت ارتجاعی پوستشان بسیار پایین است.
افراد زیر 18 سال در انجام لیپوماتیک محدوددیت دارند زیرا لیپوماتیک می تواند سلامتی آنها را به خطر بیندازد. البته همه ی افراد بالای 18 سال نمی توانند به راحتی لیپوماتیک انجام بدهند و از قبل، بدن آنها توسط متخصص معاینه می شود و یک سری آزمایش های خاصی را هم باید انجام بدهند تا سلامت کامل بدن آنها تایید بشود و بعد برای لیپوماتیک اقدام کنند.
سیگار حاوی نیکوتین است و باعث اسپاسم های شدید رگ های کوچک خونی در زیر پوست می شود. اسپاسم رگ های خونی در جریان خون فرد تاثیر منفی می گذارد. کسانی که سیگار می کشند، در صورت انجام لیپوماتیک هم نتایج خوبی نخواهند گرفت و با این کار فقط به مشکلات خود اضافه می کنند.
لیپوماتیک هم مانند هر فرآیندی با یک سری عوارض و اثرات جانبی خاصی همراه است؛ بعضی از افراد با اطلاع از این عوارض بسیار نگران و مضطرب می شوند که این نگرانی خود تاثیر منفی در نتایج می گذارد.
فردی که قصد انجام لیپوماتیک را دارد، باید از تمام جزئیات این فرآیند باخبر باشد؛ مثلا اینکه لیپوماتیک نمی تواند سلولیت را برطرف کند، واقعیتی است که بیمار باید آن را درک کند.
افرادی که به دلیل مشغله کاری و یا دلایل دیگر نمی توانند از انجام فعالیت های خود دست بکشند و چندین هفته استراحت کنند، گزینه خوبی برای لیپوماتیک نیستند؛ استراحت برای ترمیم بافت های آسیب دیده بسیار ضروری است.
مصرف الکل هم مانند بعضی از داروها باعث افزایش خونریزی در حین لیوماتیک و حتی بعد از آن می شود. الکل با مواد بی حسی یا بیهوشی تداخل دارد. اگر متخصص شک کند که بیمار قبل از عمل الکل مصرف کرده است، انجام لیپوماتیک را به تاخیر می اندازد.
یک رژیم غذایی متعادل و سبک زندگی سالم، جزو شرط های اصلی برای رسیدن به اندام ایده آل است. حتی با وجود رعایت رژیم غذایی و انتخاب سبک سالم در زندگی، باز هم این احتمال وجود دارد که چربی های موضعی در بدن شما شکل بگیرند که براحتی از بین نروند. لیپوماتیک می تواند یک قدم شما را به اندام ایده آلتان نزدیک کند. شما کاندید خوبی برای لیپوماتیک هستید اگر:
تزریق بوتاکس به بینی و ماندگاری آن
اگر از ظاهر بینی تان خوشتان نمی آید، شاید در مورد فرآیند "تزریق بوتاکس به بینی" چیزهایی را شنیده باشید که به عمل جراحی هم نیازی ندارد؛ تزریق بوتاکس به بینی با نام هایی مثل "رینوپلاستی مایع" یا "رینوی مایع" هم شناخته می شود.
تزریق بوتاکس در بینی با اصطلاح "تغییر شکل بینی در 15 دقیقه" هم در بین مردم شناخته می شود. بسیاری از بیماران بجای اینکه برای اصلاح نواقص بینی خود زیر تیغ جراحی بروید، تزریق بوتاکس در بینی را به عمل بینی ترجیح می دهند. تزریق بوتاکس به بینی می تواند بخش هایی را در بینی اصلاح کند که به بینی شما ظاهر و فرمی نامناسب داده اند. سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از بوتاکس را برای بینی تایید نکرده است.
عمل جراحی بینی، فرآیندی است که شامل شکاف بینی می شود و بعد در ساختار غضروف ها و استخوان بینی تغییراتی ایجاد می شود تا اندازه و شکل بینی عوض بشود. اگر در عمل جراحی بینی به غضروف بیشتری نیاز باشد، شاید از غضروف های گوش استفاده کنند. بعد از عمل جراحی، بینی شما پانسمان می شود و از اسپلینت برای نگه داشتن آن استفاده می شود. تورم بینی تا ماه ها ادامه دارد و کبودی هم تا چند هفته برطرف می شود. تزریق بوتاکس در بینی، روشی غیر تهاجمی برای تغییر شکل بینی است. در مقایسه با عمل جراحی بینی که نتایج آن بعد از یک سال مشخص می شود، نتایج ترزیق بوتاکس در بینی بلافاصله بعد از 15 دقیقه مشخص می شود.
قبل از تزریق بوتاکس، بینی و اطراف آن به خوبی ضد عفونی می شوند تا احتمال بروز عفونت پایین باشد. متخصص با کمک سوزن، دوز مناسبی از بوتاکس را بر روی نقاط مشخصی از بینی شما تزریق می کند که مکان این نقاط بستگی به نواقص بینی و نیازهای شما دارد.
در واقع، بوتاکس را می توان در هر جایی از بینی تزریق کرد تا بتواند نواقص آن را اصلاح کند. نواحی تزریق بوتاکس در بینی توسط متخصص مشخص می شود. بوتاکس حتی در نوک بینی هم تزریق می شود تا باعث بهبود فرم بینی بشود و پهن یا تخت بنظر نرسد.
تزریق بوتاکس در بینی به همراه مشاوره قبل از آن، حدودا بین 15 الی 30 دقیقه طول می کشد. البته فرم بینی و دوز مناسب بوتاکس برای هر بیماری نسبت به سایر بیماران متفاوت است و بنابراین تزریق بوتاکس در بینی بعضی از بیماران بیشتر طول می کشد و برای دسته ای از بیماران هم تزریق بوتاکس به مدت زمان کوتاه تری نیاز دارد. تزریق بوتاکس به بینی به ریکاوری هم نیازی ندارد و بلافاصله بعد از تزریق می توانید به منزل یا سر کار خود برگردید و به فعالیت های روزانه خودتان مشغول بشوید. در صورت تمایل، همزمان با تزریق بوتاکس در بینی خودتان می توانید در سایر بخش های صورتتان هم بوتاکس تزریق کنید.
ماندگاری تزریق بوتاکس در بینی به متابولیزم بدن شما و نحوه تزریق بوتاکس در بینی شما بستگی دارد و معمولا بین 12 ماه ماه تا 2 سال ماندگاری دارد و بعد از این مدت، بدن مواد بوتاکس را جذب می کند و بینی به حالت اولیه خود باز می گردد.
شما کاندید خوبی برای تزریق بوتاکس در بینی هستید اگر:
تزریق بوتاکس در بینی مناسب افراد بالغی است که از نظر سلامت فیزیکی در شرایط خوبی قرار دارند. شما کاندید مناسبی برای تزریق بوتاکس در بینی هستید اگر نواقص کوچکی در بینی خودتان دارید. اینکه بیمار توقعات واقع بینانه ای از نتایج تزریق بوتاکس داشته باشد هم بسیار مهم است. تزریق بوتاکس در بینی نمی تواند نتایج عمل جراحی بینی را به دنبال داشته باشد و تمام ابعاد بینی را تغییر بدهد؛ تزریق بوتاکس در بینی نمی تواند سوراخ های بزرگ بینی را کوچکتر کند و یا اینکه بینی بزرگ را کوچک کند. اگر می خواهید سایز بینی خودتان را کاهش بدهید و یا نواقص اصلی بینی تان را اصلاح کنید، کاندید خوبی برای تزریق بوتاکس در بینی هستید. بسیاری از بیمارانی که بینی آنها نواقص کوچکی داشته است با تزریق بوتاکس توانسته اند به نتایج بسیار خوبی برسند.
بعد از تزریق بوتاکس شاهد اثرات جانبی زیر در ناحیه بینی هستید:
البته تزریق بوتاکس به بینی نسبت به عمل جراحی بینی، عوارض و اثرات جانبی بسیار کمی را به دنبال دارد. در موارد نادری، تزریق بوتاکس می تواند باعث عفونت و یا واکنش های آلرژیک هم بشود.
مثل فرآیندهای دیگر، قبل از تزریق بوتاکس در بینی از بی حسی موضعی استفاده می شود و بیمار هیچگونه دردی را حین وارد شدن سوزن بوتاکس به بینی خود احساس نمی کند.
عوارض تزریق ژل لب و اثرات جانبی آن
برجسته سازی لب ها، فرآیندی است که با تزریق ژل می توان به حجم لب ها اضافه کرد. لب های هر انسانی با انسانهای دیگر متفاوت است و بنابراین نوع ژل و تکنیک هایی برای تزریق ژل لب استفاده می شود در هر انسانی متفاوت است. متخصص همه موارد را ارزیابی می کند و از بهترین ژل برای برجسته سازی لب های شما استفاده می کند.
انواع مختلفی از ژل برای تزریق وجود دارد؛ مثلا کلاژن گاوی یک نوع از کلاژن است که که از گاو گرفته می شود و با سایر مواد تشکیل دهنده ژل ترکیب می شود و یا به صورت مجزا بر روی لب ها تزریق می شود. این کلاژن در بعضی از افراد می تواند واکنش های آلرژیک را به دنبال داشته باشد؛ بخاطر همین متخصص قبل از تزریق ژل به صورت کامل، ابتدا آن را برروی شما تست می کند تا شاهد بروز واکنش آلرژیک بعد از تزریق ژل در لب ها نباشید. متخصص قبل از تزریق ژل از محلول بی حسی لیدوکائین بر روی لب های شما استفاده می کند؛ اگر نسبت به لیدوکائین و یا سایر محلول های بی حس کننده هم حساسیت دارید، به متخصص اطلاع بدهید تا از بروز واکنش آلرژیک جلوگیری بشود.
نشانه های واکنش آلرژیک در لب ها شامل قرمزی، تورم و خارش است. اگر این علائم شدیدتر شدند مثلا به سختی می توانستید نفس بکشید، سریع به نزد متخصص مراجعه کنید. ژل هایی که در لب ها تزریق می شوند، از مواد طبیعی ساخته شده اند مثل اسید هیالورونیک و احتمال اینکه واکنش های آلرژیک را تجربه کنید، بسیار پایین است.
تزریق ژل در لب به بافت های لب آسیب می زند و شما شاهد قرمزی تورم و کبودی در لب هایتان خواهید بود که می تواند از 2 روز تا دو هفته ادامه داشته باشد. وقتی برای لب هایتان ژل تزریق می کنید، حتما باید خودتان را برای دوره ریکاوری هم آماده کنید. بعد از تزریق ژل در لب از کسی بخواهید شما را تا خانه همراهی کند و در خانه هم از انواع مسکن، غذاهای مفید برای کاهش ریسک خونریزی و بالش های راحتی که بتوانید سرتان را بر روی آن بگذارید تا از تورم لب های شما کاسته شود هم استفاده کنید. از متخصص در مورد کرم ها و روغن هایی که می توانید بعد از تزریق ژل بر روی لب هایتان استفاده کنید تا از میزان خشکی و درد لب ها کاسته بشود هم سوالاتی را بپرسید.
وقتی پوست اطراف لبها آسیب ببنید، اسکارهایی هم ایجاد می شود. اسکار نوعی کلاژن است که باعث دردناک شدن لبها می شود و رنگ و ساختار پوست لب را هم تغییر می دهد.
استفاده از تکنیک های استرلیزه در هنگام تزریق ژل برای جلوگیری از ورود باکتری ها به بخش های داخلی پوست لب شما برای جلوگیری از عفونت، واقعا ضروری است. شما می توانید از متخصص بپرسید که از چه تکنیک هایی برای جلوگیری از ایجاد عفونت درلب های شما استفاده می کند. اکثر متخصص ها در دوره ریکاوری برای بیمار آنتی بیوتیک تجویز می کنند تا از ایجاد عفونت جلوگیری کنند.
بافت مردگی که شامل آسیب شدید به بافت های لب می شود، یکی از بزرگترین و مهم ترین عوارض تزریق ژل در لب است. بافت مردگی بخاطر تزریق ژل در رگ های خونی بوجود می آید و باعث از بین رفتن بافت های زیرین لب می شود. بافت مردگی جزو عوارض نادر تزریق ژل در لب است ولی احتمال آن وجود دارد. برای اینکه احتمال بافت مردگی به صفر برسد، بیمار باید متخصصی را انتخاب کند که ماهر و با تجربه باشد.
با وجود اینکه متخصص تلاش می کند تا انتظارات شما را برآورده سازد ولی گاهی اوقات نتایج تزریق در لب، آنطور که شما می خواهید نخواهند بود. نتایجی که تزریق ژل در لب می تواند به دنبال داشته باشد شامل:
برای اینکه از این عوارض دور بمانید، حتما از متخصص بخواهید عکس های قبل و بعد از تزریق ژل در لب بیماران را به شما نشان بدهد و از متخصص بپرسید که در هفته، در ماه و در سال چند بار در لب بیماران ژل تزریق می کند. متخصص نمی تواند واکنش لب های شما را به ژلی که تزریق می کند، دقیقا پیش بینی کند ولی شما باید در مورد اهداف خودتان از تزریق ژل با او صحبت کنید و مطمئن باشید که بیان انتظارات شما می تواند در کاهش مشکلات و عوارض بعد از تزریق ژل نقش بسیار مهمی داشته باشد.
خوشبختانه بیشتر اثرات جانبی تزریق ژل در لب ها موقتی هستند. اثرات ژل هایی مثل ژوویدرم و رستیلن را می توان با کمک آنزیمی خاص خنثی کرد پس تزریق ژل های اسید هیالورونیک باعث مشکلات دائمی و ثابتی در بیمار نخواهد شد. علاوه بر ژل های استانداردی که بین 6 الی 9 ماه ماندگاری دارند، ژل هایی با نتایج دائمی تر هم وجود دارد که می توانند باعث اثرات جانبی طولانی مدتی بشوند. ژل هایی که از سیلیکون و مواد مصنوعی ساخته شده اند، باعث تخریب بافت های لب می شوند. حتی اگر دوز مناسبی از این ژل ها در لب تزریق بشود، باز هم باعث التهاب و تورم بیش از حد لب ها می شوند که می تواند شکل طبیعی لب ها را از بین ببرد. بروز عفونت در اثر تزریق ژل های نیمه دائمی هم بسیار بالاست.